Saturday, 31 July 2010

Hahaha...

Ni ha...dah lame sgt xberblogging dlm english..make jd cmni. Kalo xnmpk, sile klik pada gambar utk tgk gmbr yg lebih jelas...



*ini merupakan previous entry saye post yang ditranslate ke english menggunakan gugel translate. Mmg xde keje. Ni la die keje org yg stress belajar sepanjang hari tp xabes2 lagi 5 muke surat dr kul 3 ptg td...Haih!

Friday, 30 July 2010

Geli hati dan perut.

Assalamulaikum...

Skali lagi pencil menghilangkan diri.
Ntah knpe saye xtau.
Mungkin die rase saye telah menyeksa die selame ni.
Cari atas katil xde, dlm buku xde, atas meja xde, di sebalik telinga pon xde, bawah katil, atas katil org lain, bawah laptop, dalam bekas makanan, dlm pencil case..sume xde!
Lame jugak la mencari. Dh nk tension dh sbb mmg xleh study kalo xde pencil.

Saye dh pikir nk kuar pegi CL dh untuk bli pencil baru. But....jeng jeng jeng~


Rupenye diselit di rambut~
Of all the places...di situ die menyorok?
Bagus benau! Men hide and seek mmg die menang la.

Aiseyman. Ok, bleh sambung study now! yeay~

Wednesday, 28 July 2010

Hari Serabutku...

Assalamualaikum...

Haaa...hari serabut. Jgn dibilang perkataan ini di depan aku, akan ku lempang die! *ahaha...xde la. saje je. xbrani pon nk lempang sape2* Seperti biase, saye dan PBL + makalah mmg bukan sehati sejiwa. Kami adalah dua garisan parallel yang xkan pernah bertemu. Saye xpernah rase excited bile PBL. Masuk je ruangan PBL tu, muke confirm masam. Nak senyum pon macam perlukan 3 tan energy utk muster up a smile. PBL 1 saye sentiase dalam keadaan xbersedia. Dengan ilmu xcukup segala macam, itu perkare biase buat saye. *I know, this has to stop! Anjakan paradigma!* Sentiase mendiamkan diri, malas nk bagi pendapat. Memang xde pendapat utk diberi pon sbb asyek2 blur. Dh berjuta2 kali PBL pon still xtau nk buat analisis masalah. Still xreti nk buat hipotesis, alih2 ayat same je sebab malas nk berdebat2. Nak buat rumusan masalah pon susah. *saye merujuk semua ini kepada diri saye dan bukannye ahli grup yg lain, sekian*

Then, selesai PBL 1. Kne buat makalah dan slides OHP/ppt utk presentation. Haaaa....ini yang mmg torture sungguh. Nak mule tu susah btul. Even ade semangat berkobar2 nk siapkan makalah the day PBL 1 tu selesai, mmg xkan tersiap la smpi la malam/pagi sebelum PBL 2 tibe.*Again, ini saye dan bukan org lain* Ramai je yang 3, 4 hari before PBL 2 dh siap makalah masing2. *Jeles!* Bile saye nk cmtu? Haih! Procrastinate is my middle name. Hahaha... Banyak tul dugaan dari kiri kanan atas bawah depan belakang. Lengah2 sebab tau ade mase lg. Mmg nk kne lempang! Ntah2 dh lempang pon xsedar lg. Kne lempang 3 kali then.

Semalam merupakan hari yang paling memenatkan untuk semester ni. *sume hari pon saye ckp penat, ntah pape!* Kitorg mule buat makalah hari isnin padahal PBL 1 hari rabu lepas. And PBL 2nye, hari rabu this week *arini la*. Memandangkan mmg dh xcukup mase, kami bertindak suatu yang kami blum pernah buat sebelum ni. *tong2! hihihi..saye xpenah buat. xtau la org lain cmne* So saye buat one part. Part saye je dh sampai 23 muke surat. Saye ni jenis kompleks...so, sume bnde pon masuk sbb sume rase cm important. Pikir punye pikir cmne nk pendekkan tapi xleh gak. Akhirnye saye just kurangkan space die. So that isi same banyak tapi dlm muke surat yg lebih sedikit. Maksudnye satu muke tu lg padat la.

Haaa..then, tibe masenye mengumpul data2, info dari org lain pulak untuk dicompilekan. Dh compile, kne edit plak. Mengedit tu je mengambil mase semalaman. Dapat tido pon brpe jam je. Mate dh berat, OHP xbuat lg. Makalah xsiap lg. Penat3! Kul 2.30++ pagi, kitorg mule buat slides OHP. Banyaknye xterkate. Tu pon dh singkat sesingkat singkatnye! Sebelum ni cume 5, 6 slides tapi arini 14 slides. Siap buat slides dlm kul 6.00 pagi. Mandi x lagi. Makalah xprint lagi. Mmg serabut! Then teringat...pendahuluan dan kesimpulan xbuat lg! Cmne ni? Tambah keserabutan. I'm not proud of all of these but mmg no other way dh. T***! Tu pon xsiap lg completely. Cover xbuat lg...daftar isi...daftar pustaka. Haih Asyiqin~ Ape nk jadi ni?

Bile agak2 lbih kurang siap *sbnrnye xsiap tapi ingat nk buat gune pen je* so saye nk print la. Dah pasang printer sume, plugged in. Sambung ngan laptop. Tekan "Print". Start printing...sehelai, due helai...tup! Hilang bunyi printing. Check2. Ces! Plug tercabut. Kne restart. Print balik. Sehelai...setangah helai...tup! Skali lagi. Ces3! Tercabut lg! Grrr! Restart balik. Mule print tapi amat sgt lambat. Check2...pada "Attention! Black" menyale2 menandakan ink hitam dh abes. What? Bukan aritu baru tukar ke? Aisey! Ape nk buat? Ape nk buat? Jam dh kul 7.26am. PBL start kul 7.30am. Sian Piqa terpakse tunggu saye siap2. Oleh itu, terpakse print kt kedai sblh kampus. Cari pendrive untuk masukkan file. Ade 4 pendrive yang saye simpan kt satu bekas atas meja but somehow arini sume tu hilang! Where did all of them go? Sape pinjam? Sume empat2 hilang? Nak pinjam yg Piqa, die tertinggal kt bilik org plak. Haih! Masalah3~

Arrgghhh!

Then, saye cari balik takut terlepas pandang. Sebab slalu kalo kalut2 cmtu sume bnde yg dicari xnmpk walaupun depan mate sendiri. So, scanning bekas tu berkali2. Kais2 mane tau tersembunyi belakang penanda buku ke...still xde. Rupe2nye ade dlm bekas satu lagi, syiling2 nyorokkan pendrive kecik saye tu. *pendrive tu sgt kecik!* Ok, transfer2. Then, lari ke angkot! Angkot dh nk pegi, saye jerit...Tunggu3! Die berenti, kami naik. Die pecut smpi kampus. Piqa ke ruangan skill lab, saye ke kedai. Lari lagi...smpi situ. Astaghfirullahalazim...RAMAINYE ORG! Mase tu dlm kul 7.35am. Alhamdulillah ade Hani kt situ, saye potong line bagi pendrive je Hani yang kt depan. *maaf kpd mereka yg saye potong line~* Then tunggu lagi. Nak print...nk jilid. Selesai sume tu kul 7.45am. Dh lambat!

Lari pecut ke kampus tapi xcukup tenage nk lari naik tangge so tunggu lift. Smpi tingkat tige, kuar lift pecut naik tingkat 4. Smpi ruangan skill lab saye. Alhamdulillah tutor xdtg lagi~ Saye yang tercungap2, krusi plak xcukup. Cilok je la kerusi luar tu. Duduk. Berkeringat abes sebab lari2. Dh lame xriadah. Stamina xsetinggi dulu2. Beberape minit lepas tu, tutor masuk.

Then, mule la PBL 2~ Saye tunggu turn. Kne present pasal mekanisme pencernaan sahaje. Alhamdulillah yang saye kne present tu adalah part yang saye buat. So, ade la jugak persediaan berbanding yang lain tu. Kalo kne present enzyme or hormone or struktur...mmg habes saye. Tercengang je la jawabnye. Saye perhati sorg2 present. Mesti ade "aaa..". Saye pikir, knpe sume org mesti "aaa.."? Saye ber"aaa.." sekerap tu ke? So, saye kuarkan handphone, record waktu saye buat presentation. Nampaknye, saye pon ber"aaa" jugak. Cis!

Kul 9.40am baru selesai PBL 2~ Alhamdulillah. Bleh la saye tido~ ahaha...Wow, bestnye hari saye! Exciting! Exhilarating! Lepas ni tgk Inception plak. Yeay!




P.S Buat Asyiqin in the future, sila la jgn buat cmni lg! Skali sudah. Jadikan ini sebagai teladan.



~sekadar catatan harian buat peringatan/teladan/kenangan~

Thursday, 22 July 2010

Kawan...

Assalamualaikum~

Hmm, bab kawan ni mmg menarik sebenarnye. Ade banyak jenis kawan dalam dunia ni. Xtau la the exact number but ade la beberape. Antaranye, kawan biase. Ade jugak kawan baik a.k.a. best friends/besties and kawan pure2 pon ade jugak. Pokoknye...berjenis2 lah. Ade yg ntah bleh panggil kawan pon ade gak.

Knpe tibe2 saye nk ckp psl kawan ni? Hmmm, mungkin ade kaitan dengan reunion yg dibuat baru2 ni oleh kawan2 saye mase sekolah dulu. Terdetik jugak psl topik ni every time saye bukak fb. And bile duk dlm bilik. And mase dgr berite gmbire or berite sedey. Xdilupekan mase dalam kesusahan dan juge kesenangan. Sape yang xperlukan kawan? Kalau diikutkan, semua orang perlu kawan. Cube bygkan hidup tanpe kawan, sepi je. Xleh nk gelak ketawe, xleh nk kongsi2 berite gembire/sedey. Kawan ni memainkan peranan yang sangat penting dalam hidup *bg saye la*. Of kos la, bak kate ayah saye..."family comes first!". Yes, family always comes first. Mereka itu xboleh diputuskan hubungan sebab mempunyai talian darah. Mane bleh senang2 nk putus hubungan keluarga. Tapi kawan tu ade bagusnye jugak. Seperti yang saye kate tadi, xde kawan...sepi la hidup *xsemestinye la tapi selalunye cmtu~*.

Saye xnk ckp psl care nk pilih kawan. Masing2 dh besar...pandai2 la cari kawan ye. Kriteria ape yg bagus dibuat kawan. Buat la pilihan bernas anda sendiri. Who am I to judge?

Sebenarnye, saye nk ckp psl kawan baik. Selame saye bernafas ni...berape kerat je yang saye panggil kawan baik. Tapi bile dipikirkan balik, ape yg membuatkan org2 tertentu ni dikategorikan sebagai kawan baik? Ape qualificationnye? Hmmm, saye pon xtau. Masing2 ade requirement tersendiri utk copkan kawan mereka tu kawan baik atau biase sahaje. Mungkin kawan baik tu adalah mereka yang kite dapat kongsikan segale2nye *ikut batas la*. Dapat berite gembira, kite trus rase cm die org pertame patut tau. Rase sedey or down, die org pertame yang datang console kite, jd tempat mengadu, xjemu mendengar complaint itu ini. *Of kos, baik atau buruk...Allah tempat pertama kite mengadu dan memanjatkan syukur above everything else*

BFF!!!

Saye rase cm saye rindukan zaman sekolah rendah. Mase tu saye ade kawan baik yang sangat3 baik dengan saye...slalu pegi rumah *rumah kitorg jauh2*. Buat homework bersame, buat assignment bersame, riadah petang2 bersame. Macam mane nk dpt kawan cmtu? Die jujur ngan kite, walaupun sepatutnye menghiris hati dan jiwa tapi kite dapat terime dengan hati terbuka...xde rase tersinggung langsung. Die ckp dengan nada kasar atau xsedap didengar pon, bagi kite die ckp cm biase je. Mungkin ade org kate, sbb dh lali. That's y xrase pape. Tapi kami berkawan baik dan share everything baru setahun lebih tapi saye rase cm dh kenal die berpuluh2 tahun lamenye.

Lepas dari time sekolah rendah tu, saye rase cm saye xkn penah dipanggil kawan baik oleh sesiape. Mmg xlayak pon xpanggil kawan baik. Sebab saye ade masalah dalam sharing. Ye, saye tau..sharing is caring. I care about my friends tapi sometimes saye perlukan seseorang yang dapat simpan rahsia saye sebagaimane die perlu simpan rahsie negara, rahsia yang melibatkan hidup dan mati. Rahsie yang hanye kite berdua saje yang tau. Rahsie yang special. Bukan nk kate kawan2 saye skrg xreti simpan rahsie...tapi kite perlu meletakkan kepercayaan sepenuhnye kepada seseorang itu dan hal ini sangat susah utk saye lakukan. I can't take the risk.

.::Nak curhat::.
Saye rase cm saye xpernah dijadikan tempat mengadu. Kawan untuk dipinjamkan bahunye *so that org tu bleh menangis la~*. Dh name pon xreti memujuk, harapan la nk jd tmpt mengadu. Tapi xpe. Mmg salah saye. Saye yang cm xmenunjukkan interest dalam segala hal ehwal kawan2 saye. Saye interested tapi bile saye menunjukkan interest saye, mungkin approach tu xbtul sehinggakan dianggap busybody atau mengacau atau menyebuk, etc. Ye, saye tau care approach saye salah. Sume bnde xtau. Xup-to-date atas ape yg berlaku kat kawan2 sekeliling atau dunia itu sendiri. Memang sendiri pny pasal. Orang sedey, xreti pujuk. Mane la layak dipanggil kawan baik, ye dak?

Mari kite tgk matahari terbenam same2~

Xpe la. At least saye masih ade kawan. Itu pon saye dh sangat bersyukur. Walaupun saye tau bukan sume sifat saye boleh diterime oleh kawan2 saye ni, tapi at least mereka sanggup dengar suare saye bile bercakap, pandang mate bile berbicare, balas msg bile b'chatting, kejutkan subuh, masakkan makanan utk dinner, *hopeful* mendoakan saye dlm doa mereka. Thank you kawan2. Anda mmg telah menceriakan hari2 saye. Mewarnai hari saye dengan warne2 pelangi di waktu saye bersedih, jage saye mase saye demam, tolong bile ade financial difficulty *lebih2 plak..hihihi*...saye hargai segalenye walaupun saye xslalu ucapkan penghargaan tersebut. Walaupun saye bukan kawan baik korg, tapi saye anggap korg kawan2 saye yg sgt2 baik...same la tu kn?? hihihi~





P.S. Post ini bukanlah untuk meminta simpati supaye anda sume jadi kawan baik saye. Ini sekadar ape yang difikirkan sejak beberape hari lalu dan tertunda sampai la ke hari ni. Sesi curhat itu tertulis dengan spontan. So, terime je la ok? Tapi jgn kasihankan saye ye! Hidup saye sudah cerah dan gembire dgn adenye korang dalam hidup saye...

Thursday, 15 July 2010

Teleng...Tolong La Sihat~

Assalamualaikum...

Sebentar tadi telah terjadi satu kejadian yang amatlah sedey iaitu Teleng telah dilanggar oleh sebuah kete. Xtau la langgar cmne tapi menurut ape yg jiran depan rumah kitorg yg telah menyaksikan accident tersebut telah melaporkan pade kitorg yg Teleng dilanggar. Saye kuar dari bilik, terdengar org bising2 kt luar rumah. Ape la yg mereka bincangkan tu. Masuk bilik balik, kuar balik tgk teleng terkangkang *xtau word ape yg sesuai* atas lantai. Mulut die terngange. Air liur meleleh. Nak bernafas pon kelihatan sukar skali. Ntah knpe la ngan Teleng. Nmpk cm kaki die patah but xsure. Die nk berjalan tapi xleh nk angkat kaki die. Kaki die bengkak yang amat. Then, die xleh nk tahan dari berkumbah. Kencing pon berdarah. Kami makin risau. Interbal bleedingkah??? Oh no~

Dorg bawak jumpe vet. Teleng didapati hernia. Usus terkeluar dari tempat yg sepatutnye dan masuk ke bagian kaki kiri belakang. Itu sebabnye kaki die bengkak yang amat td. Dan mungkin itu juge sebabnye die xleh tahan dari berkumbah. Internal bleeding memang sah! Kate mereka, bile mereka bgtau yg Teleng kencing berdarah, dr. tu dh bleh agak nasib Teleng akan datang.

Sihat la cepat Teleng ye~ Saye akan bagi awak main2 atas laptop saye...

Oh Teleng, plizz be healthy again. Baru je tadi main2, jgn la sakit2. You must be strong! *ok, pelik plak ckp ngan kucing dlm blog. cm la die bace~* Kami mau main2 ngan awak lg. Kami nk main kejar2 ngan awak lagi. Kami nk bagi awak makan byk2 smpi perut buncit. Kami nk awak kawan ngan Atuk bile Atuk datang. huhuhu...Teleng!!!! T.T

Wednesday, 14 July 2010

Xmo Cite!

Assalamualaikum...

Buat mase skrg, saye xnk cite ape2 kt blog.
Biar ape yg terjadi dlm hidup saye, hanye saye je tau.
Hah! Padang muke!

Friday, 9 July 2010

Saye Mahu Menangis, Kemudian Tidur.

Assalamualaikum...

Okay, saye takkan nangis...but I really want to. Downnye saye rase skrg. Hanye Allah sahaje yg tau cmne perasaan saye skrg ni. Saye sendiri pon xpasti ape yg saye tgh rase. Rase cm nk smack down diri sendiri. I allowed this to happen. And now I'm regretting it.

Exam tadi *Histology and Integrasi*, menyebabkan saye rase nk tumbuk seseorang. Nk tumbuk teleng xleh plak, kang die merajuk xnk main ngan saye. So, tumbuk bantal je la. Histology bukan main payah! Xleh nk payah lg ke?? Okay, sebenarnye soklan xde la killer mane pon, tapi ntah knpe otak saye xleh nk berfungsi dgn baik. Cubaan utk recall balik ape yg dh distudy pon somehow xmenjadi. Nak kate xcukup tidur, cm tipu sgt la sbb saye tido je memanjang.

Contoh soklan..."sel darah yang terkecil ialah leukosit..?"
pilihan jawapan: A. monosit
B. limfosit
C. eosinophil
D. neutrophil
E. salah semua

Haaa, xsusah pon! senang kacang goreng rebus deepfry je. Adek saye pon bleh jawab. *kalo die bljr la*. Tapi sel2 darah tu sume dh berceramuk dlm minda saye ni. Leukosit mane??? Yang saye pasti eosinophil bukan kecil. Yang lain saye xsure. Padahal bnde alah ni dh belajar berjuta2 kali kot. Knpe still bleh confuse, Asyiqin?? Tambah2 bile die kuar word "salah sume" or "betul semua" tu. Rase nk koyak2 je kertas soklan tu. Bile soklan praktikum plak, saye pikir cm nk kuar je dr exam hall tu. Ape yg saye tgh tgk ni??? Saye ade bljr ke? Haih! GERAM!!!

I know I did badly today. Mase tgh exam tu pon, saye dh bersedia utk "Khir" *cmne ejaan die eh? Name cikgu Maths saye bunyi same so saye gune name die*. Dh btul2 pasrah dh. Nak meniru cm xleh. *Ahaha....saye xmeniru. Don't worry~*

Exam integrasi pun 25x4=100 je. Soklan xde la payah mane *okay, saye tipu. Payah jugak, integrasi bile je yang xpayah?* kalo bace and paham tu bleh je nk jawab...kot. Saye seriously rase cm sume yg saye bljr tu xmasuk dlm otak.

Oh, I feel like a failure. *I love this game btw!*


Ibu bape, jika kalian membace post ni...saye mintak maaf awal2. Saye tau saye sepatutnye study *saye xstudy ke?* tapi somehow something is wrong. Mungkin niat xbtul. Mungkin saye xbace bismillah dulu sebelum mule belajar. Mungkin saye mmg belajar ala kadar. Saye akan cube utk turn this around. Dari slalu tak yakin jadi yakin seyakin yakinnye. Dari malas jadi serajin rajinnye. *Kalo bab xtgk movie tu mungkin susah skit kot. Tu dh sebati dlm diri. So I'll skip that. hihihi~*

Haish...bleh ke ni?? I'll try. Little by little. Xleh la nk bededuk trus berubah kn? Gradually...Haa!

Yosh!
I can do it!
You can do it!
We can do it!




P.S Saye seriously xleh jawab exam blok ni. tolong la percaye~ Dan sekiranye ade yg terase ngan post ni. Don't be! It's entirely about me and me alone.

Thursday, 8 July 2010

Tak boleh! Dh try dh!

Assalamualaikum~

Adoi la...rajin sungguh Asyiqin mengupdate blognye time2 exam cmni! Haih. nmpk sgt xde keje lain nk buat. Mentang2 la dh abes exam anatomy yg beng tu.

Ok, saye dh try untuk menseriuskan diri. I really tried. I did, serious! Tapi apekan daye, pipi ni suke mengangkatkan diri mereka dengan sendirinye sehingga menampakkan gigi2 yg xbrpe putih ni. Alahai cik Asyiqin. Senyum itu sedekah. Maaf la ye Cik Fatin. Xleh nk serious la. Payah bona!


Exam hari ni susah! Saye rase cm nk tido je. Xnak pikir! Hehehe~


Oh, smlm saye ade bace satu post ni...and post itu dismpikan dgn menggunekan binary codes. Agak menarik. So, saye pon nk try jugak. Nak kate meniru, memang saye tiru pon. Biau le~

01010011 01100001 01111001 01100101 00100000 01100010 01101111 01110011 01100001 01101110 00100001 00100000 01010011 01100001 01111001 01100101 00100000 01101110 01101011 00100000 01100010 01110101 01101011 01100001 01101011 00100000 01011001 01001101 00100000 01110100 01100001 01110000 01101001 00100000 01111000 01101100 01100101 01101000 00101110 00100000 01010100 01100111 01101000 00100000 01110000 01110101 01100001 01110011 01100101 00100000 01011001 01001101 00101110 00100000 01001101 01100001 01111001 01100010 01100101 00100000 01110100 01101000 01100001 01110100 00100111 01110011 00100000 01111001 00100000 01101100 01100001 00100000 01110011 01100001 01111001 01100101 00100000 01100010 01111001 01101011 00100000 01101101 01100001 01110011 01100101 00100000 01101110 01101011 00100000 01110101 01110000 01100100 01100001 01110100 01100101 00100000 01100010 01101100 01101111 01100111 00100000 01101110 01101001 00101110 00100000 01001000 01100101 01101000 01100101 00101110 00101110 00101110

*gune translator je. xyah susah2 translate sendiri*

Wednesday, 7 July 2010

Serious Mode....

Assalamualaikum...

Saye ditegur oleh seseorang sebab slalu sgt buat lawak beng/bong/bang...And diminta untuk "serius" untuk suatu jangka. Lame atau kejap? Most probably lame la. Tapi permintaan tu cm susah untuk dipenuhi. So, saye tgh cube utk tidak membuat lawak beng/bang/bong lg. Sape2 yang terpakse dengar lawak beng/bang/bong tu, sila cepat2 tegur saye. Saye nk buat perubahan ni. Perubahan yg sgt sukar!




P.S Kalo serius sgt xbest la! Nnti muke berkedut2. Laughter is the best medicine. Tapi bile org dh tegur tu, maksudnye org annoyed la kn...so kite cube la kurg2kn...haih~

Ke"beng"an otak akibat daripada ke"beng"an Anatomy dan Biochem...

Assalamualaikum...

Hari ini merupakan hari yang beng bagi saye. Minggu exam ni la yang badan dan otak xsynchronize. Body ok lagi bleh tahan tapi otak asyek convince body utk shut down. Tibe2 rase ngantuk. Time nk study tu la die nk tutup mate. Time tu la sume bnde kabur. Bace pon xmasuk. Lebih baik tido so that lebih segar kan? Tapi masalahnye, ape pon xstudy lg. Tambah2 paper esok yg killer pny. Anatomy and biochem. Biochem kalo bace 10 kali pon saye xpaham. Lagikan bace sekali. Anatomy plak kne amek mase lame utk paham and hafal. Diktatnye pon sumenye perkataan semate2. Tambah2 la rase nk tidur tu~

But that's not the point. Ape yg saye nk bgtau ni ialah suatu perkare yang sangat pelik dan jarang berlaku pade saye. Hari ni exam praktikum anatomy bleh la dikatekan habis awal sebab urutan diterbalikkan. *sape yg xphm, ignore it sbb xpenting pon* Bile dulu blok2 lepas mule dari no satu smpi no 200++. Skrg mule no 200++ ke no 1. therefore, saye yg dulunye no 133 jd antare org yg bleh thn awal la siap exam. *tapi balik lmbt gak sbb kne tunggu org lain..peh!* So, lepas mereka yg lain tu dh abes bt exam, kitorg pon balik and smpi rumah kire2 kul 12 tgh hari.

Balik tu trus bukak buku sebab risau xsempat abes bace diktat yg penuh ngan perkataan tu. And biochem yg kalo 10 kali bace pon xphm. So, kne la mule awal. Saye pegi bilik si Pinky ni. Bawak la Sobot, diktat, laptop, hp, highlighter, pensel, pen, pemadam, strepsil yg makan pon xjd pape *saye nk senaraikan jugak walaupun xperlu* on one go. Bilik Pinky sgt jauh dan journeynye sgt memenatkan! Ahaha...

So, after bace diktat tu beberape minit...saye tibe2 ngantuk. Mungkin sbb pegi ke hospital *sgt memenatkan!* dan mlm sebelumnye xtido. Tgk jam kul 2.34pm. Saye suh Pinky kejutkan kul 3. Sambil tu saye psg alarm kul 3.00ptg. After tido ntah brpe lamenye *rase sgt lame tido saye tu~* saye terkejut/tersentak bangun. Tgk jam kt laptop...dh pukul 4.37. Saye dgn diktat pon baru bace Bab I: Mediastinum, biochem xbace lg. Saye dh cuak yg amat2!!! Oh my God, dh pukul 4.37 pagi tapi banyak lg saye xbace dan xkuasai! Saye trus amek diktat, skip Bab II: Cor (jantung) and trus ke Bab III. Speed-reading! Dalam kul 5.00++ saye dh abeskan diktat tu. Haaa....ntah paham ntah x. Ntah ingat atau x. Saye sendiri pon xpasti. And then, saye trus smbung bace module utk abeskan biochem yg mmg payah nk paham tu.

Kepelikan2nye di sini berlaku semase saye membace diktat dan module tu. Antarenye:
  1. Loceng rumah dibunyikan oleh seseorang dari luar rumah pade pukul 4.00++ pagi.
  2. Ketua kelompok saye antar message kul 5.00am
  3. Pinky dan purple relax semacam
  4. Hunny masuk bilik Pinky and tny nk pesan bli makan ke x kul 5.00++ pagi
  5. Somehow bleh dgr sume org pny suare tgh2 pagi bute ni.
  6. Cmne saye bleh tido lame sgt??? Lebih 12 jam???
So, kepelikan2 ni terjawab bile Hunny masuk ke bilik Pinky. Selepas die tny kitorg same ade nk pesan mknn ke x...saye rs sgt3 pelik. Mengapekah si Hunny ni nak bli mknn kt perifer kul 5.00 pagi ni??? Perifer dh bukak dh ke??? Ape kne ngan mereka ni?? Start dari situ la saye check jam laptop btul2. Rupe2nye baru pukul 5.26 PETANG! Cmne la Asyiqin bleh jd bengong sgt??? Astagfirullahalazim~

Si Purple plak jahat sebab xnk saye bgtau yg sbnrnye tgh petang lagi and bukannye pagi. Die tau tapi buat2 xtau! Cis la Purple! Saye sekeh awak nnti!

Moral of the story:
  1. Study la awal2 so that xde la berlaku kekalutan cmni lg. *Saye dh berjuta2 kali berazam nk study awal tapi xjd2 jugak..haih la~*
  2. Jgn putus ase walaupun kelihatan cm dh xde peluang. *Adillah and Purple ckp yg dorg akan nangis kalo bnde ni terjadi kt dorg* Tapi bile pikir2 balik, xde gunenye menangis sebab ia xbawak ape2 faedah. Baik bace je diktat n module tu sementare ade mase. Xyah nangis2. Buang mase! Pastu tgk movie xbuang mase, Asyiqin??? Haih!
OK, Asyiqin akan cube utk xjd bengong lg. Back to bace diktat and biochem~
Good luck guys! Selamat berexam...ahaha~~~

Monday, 5 July 2010

Arghhh!!!!!

Assalamualaikum~

Haih la. Sape yg nmpk kejadian yang berlaku pade saye kire2 jam 2ptg td, please n tolong....I beg of you guys to not gembar gemburkan ke orang lain. Kalo xnmpk, great! Kalo nmpk, keep quiet. Xbaik mengaibkan org lain, ye dak?





P.S Huhuhu...malu!!!!!!!!!